ગેરસમજ કેવી હતી કે કંઇ બોલી શક્યા નહીં,
આપણી એ વાતનો ભેદ ખોલી શક્યા નહીં.
જાણતા હતા કે જીત આપણી જ છે,
તો પણ એ ખેલ ખેલી શક્યા નહીં.
જતું રહેવું દુનિયાની ભીડથી દૂર,
પણ મજબૂરી કે ફળિયા બહાર પગ મેલી શક્યા નહીં.
સહન તો બધું જ કરવાની તાકાત હતી,
પણ દુનિયાના દર્દને ઝેલી શક્યા નહીં.
પ્રણયનો એક દીપક જલાવી રાખ્યો’તો,
આંધી-તુફાનને પાછા ઠેલી શક્યા નહીં.
વજન કેવું હશે એ દર્દનું દોસ્તો,
કે કોઇ ત્રાજવે તોલી શક્યા નહીં...
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો